W czwartek, 24 lipca 2025 r.,

klerycy II roku Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie przeżywali wyjątkowe spotkanie formacyjne. Wydarzenie rozpoczęło się wspólną Eucharystią w kościele parafialnym w Żegocinie, której przewodniczył Ksiądz Prorektor Lesław Wąchała. W modlitwie uczestniczył również Ojciec Duchowny Roman Hopej.

Msza Święta była nie tylko duchowym centrum spotkania, ale także okazją do refleksji nad formacją kapłańską, wspólnotą i powołaniem. W słowie skierowanym do zebranych, Ks. Prorektor Leszek Wąchała podkreślił:

„Każde powołanie to wielki dar – dar przede wszystkim dla tej osoby, która pozytywnie odpowiada na głos wołającego ją Pana. Ale to również dar dla wspólnoty parafialnej, która zrodziła to powołanie. Dlatego, moi drodzy, w imieniu całej naszej społeczności seminaryjnej, zwłaszcza w imieniu Księdza Rektora, dziękuję za to, że wspieracie wspólnotę naszego tarnowskiego seminarium – zwłaszcza poprzez modlitwy, poprzez wszelkie ofiary, które z różnych racji są przekazywane na rzecz naszej wspólnoty seminaryjnej. Proszę was o to, byście modlili się za wszystkich powołanych. Macie ten wielki dar, że ta parafia zrodziła powołanie w postaci kleryka Wojtka. Cieszę się też, że jest tu taki wielki zastęp liturgiczny służby ołtarza: ministrantów, lektorów, ceremoniarzy. Służcie, chłopaki, z wielką radością Panu Jezusowi – niech to będzie dla was wielkie wyróżnienie, wielka radość i wielka duma. Dziękuję bardzo serdecznie księdzu proboszczowi Bogusławowi za to, że dzisiaj mogliśmy gościć w tej oto pięknej świątyni, która z roku na rok coraz bardziej pięknieje. To wszystko, co czynicie, to wszystko na chwałę Bożą – to jest owoc waszej ciężkiej pracy, modlitwy i wielkiego zaangażowania. Niech dobry Bóg umacnia nas wszystkich w tym powołaniu i w tej misji, do której nas wzywa.”

Po zakończeniu liturgii rocznik udał się na wspólne spotkanie integracyjne przy grillu, które miało miejsce u kleryka Wojciecha Bloniarza. W serdecznej atmosferze nie zabrakło rozmów, śmiechu i wspólnego świętowania braterskiej wspólnoty. Była to doskonała okazja do budowania więzi oraz do odpoczynku po intensywnym roku formacji.

Dziękujemy klerykowi Wojciechowi za gościnność oraz wszystkim obecnym za stworzenie atmosfery radości, modlitwy i braterskiej jedności.