Przez 5 dni (30 stycznia do 3 luty)  odbywają się rekolekcje „ 5 kroków z Maryją” dla DSM-u i wszystkich chętnych dziewczynek, które dołączyły do wspólnoty. Zajęcia organizowane są w salkach parafialnych od 9.oo – 12.oo. Więcej informacji u animatorek DSM-u. Serdecznie zapraszamy.

Po dwóch latach przerwy we wtorek 31 stycznia br. na plebanii na zaproszenie ks. Proboszcza przybyła parafialna Caritas,  Rada Parafialna i pracownicy kościelni. To integracyjne spotkanie zostało zorganizowane na zakończenie okresu kolędowego. Zebrani wspólnie śpiewali kolędy i pastorałki robiąc krótkie przerwy na rozmowy. Serdecznie dziękujemy ks. Proboszczowi za zaproszenie, a wszystkim członkom w/w grup za obecność.

„ DOLINA MSZANKI” W NASZEJ PARAFII

W niedzielę 29 stycznia br.  mszę świętą o godz. 11.00 uświetnił w naszej parafii swoim śpiewem i grą 15-osobowy Zespół Folklorystyczny z Mszany Górnej.  Zespół gościł na zaproszenie księdza Proboszcza. Zagórzański Zespół Folklorystyczny „DOLINA MSZANKI” powstał w 2006r. z inicjatywy grupy nauczycieli Gimnazjum nr 4 w Mszanie Górnej. Od 2009 r. zespół działa jako stowarzyszenie. W chwili obecnej liczy ok.40 osób pracujących w 2 grupach, w zależności od stopnia zaawansowania – młodzież pracująca i ucząca się z: szkół podstawowych i ponadpodstawowych. Zespół wielokrotnie występował na ważnych wydarzeniach o charakterze lokalnym, na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach folklorystycznych, a także gościnnie m.in. w Osadzie Burego Misia. W swoim dorobku ma również występy zagraniczne m.in. w Chorwacji, Bułgarii, Niemczech, na Węgrzech, Słowacji i Ukrainie. Zespół wspólnie z miejscową społecznością stara się kultywować tradycje zagórzańskie, uchronić od zapomnienia stare śpiewki i zwyczaje. Prezentuje również folklor górali podhalańskich czy orawskich. W imieniu Księdza Proboszcza Bogusława Pasierba za piękne muzykowanie podziękował ksiądz Piotr oraz parafianie gromkimi brawami.

Trzecia niedziela zwykłą przeżywana jest jako Niedziela Biblijna. Rozpoczyna jednocześnie Tydzień Biblijny. Celem jest zwrócenie uwagi wiernych na moc Słowa Bożego, które może stać się drogowskazem na drodze chrześcijańskiego życia. Biblia to Księgi Starego i Nowego Testamentu.  Stary Testament składa się z 46 ksiąg. Nowy Testament obejmuje Ewangelie, Dzieje Apostolskie oraz Apokalipsę. Składa się z 27 ksiąg. Przez wieki Biblia była natchnieniem dla artystów. Malarze, rzeźbiarze, kompozytorzy, twórcy literatury i filmu do dziś nawiązują do Pisma Świętego. Biblia, uważana dziś za księgę nad księgami powstawała przez 1500 lat. Stary Testament został spisany po hebrajsku, aramejsku i grecku. Nowy Testament spisano w języku greckim. Niektóre fragmenty po aramejsku. Czytajmy często Pismo Święte. Jeżeli będziemy żyli zgodnie z Świętą Księgą będzie ona siłą do przemiany naszego życia. Zwłaszcza ludzie młodzi powinni poszukiwać odpowiedzi, na stawiane sobie pytania, w Biblii. Pomoże im to odkryć ich własną drogę i nie pozwoli zagubić się w dzisiejszym świecie. Pamiętajmy, że bez Biblii nie można zrozumieć otaczającego nas świata, nie można zrozumieć  samego siebie…

W niedzielę Biblijną Mszę świętą o 9.45 ubogacił swym pięknym śpiewem Chór Szkoły Podstawowej im. Świętej Kingi w Żegocinie, który wykonał pięknie kolędy i pastorałki. Skupia on 40 dziewcząt z klas III – VII. Pracuje pod kierunkiem Pani Anny Maurer – Pasionek.  Dziękujemy chórowi za obecność i piękne kolędowanie.

Ktoś kiedyś powiedział „Pamiętajmy o tych co odeszli, inaczej naprawdę będą martwi”. Już 20 lat trwa pamięć o zmarłym w styczniu 2003 roku wieloletnim proboszczu naszej parafii – ks. Antonim Porębie, nadal zachowują ją wdzięczni parafianie, którzy co roku wyjeżdżają do rodzinnej miejscowości zmarłego kapłana, aby modlić się przy Jego grobie i zamówić w tamtejszej parafii msze święte w Jego intencji. Msze święte za ś.p. ks. Antoniego odprawione są także w naszym  kościele parafialnym.
   W sobotę 21 stycznia 2023 roku, W śnieżne przedpołudnie autobusem  udało się do Ptaszkowej ponad 42 osoby. W tym: Ks. Bogusław Pasierb – proboszcz żegocińskiej parafii (organizator wyjazdu),  Pan Wojciech Wrona– Wójt Gminy Żegocina, Pan Jerzy Błoniarz – członek Zarządu Powiatu Bocheńskiego. Prywatnym samochodem dotarł też: Pan Grzegorz Maurer.  Po złożeniu kwiatów, zapaleniu zniczy oraz modlitwie przed grobem Ś. P. ks. prałata Antoniego Poręby uczestnicy wyjazdu udali się  do majestatycznego, nowego kościoła, położonego w oddaleniu około 1 km od cmentarza. W czerwcu 2016 roku ołtarz i świątynię poświęcił biskup tarnowski Andrzej Jeż. Z kościoła starego do nowego przeniesiono obraz Matki Bożej Radosnej – patronki parafii, który ulokowano nie jest w ołtarzu, a nad tabernakulum, po prawej stronie.
   To właśnie w nowym kościele, do którego udali się parafianie z Żegociny, odprawiona została o godzinie 10.00 Msza święta w intencji ks. Antoniego Poręby, który w okresie ponad dwudziestoletniego proboszczowania zrobił wiele dobrego dla parafii i społeczności gminy, przez ks. Bogusława Pasierba,   w której uczestniczyła również rodzina ks. Poręby – Pani  Maria  Bocheńska z synami Michałem i Adrianem oraz dwiema kuzynkami. Po mszy świętej uczestnicy wyjazdu wspominali  za co kochali ks. Antoniego, dlaczego o nim pamiętają i dlaczego od 20 lat  kilka  razy do roku przyjeżdżają do jego grobu, by modlić się – jak nas o to prosił. Po nabożeństwie, rozmowie z rodziną Porębów  i zrobieniu pamiątkowej fotografii udali się w drogę powrotną do Żegociny. Dziękujemy wszystkim uczestnikom wyjazdu za świadectwo wiary i pamięć o byłym proboszczu.

20 ROCZNICA ŚMIERCI

PARAŁATA ANTONIEGO PORĘBY

20 lat temu 23 stycznia 2003 r. w godzinach rannych zmarł nagle w Szpitalu Zakonu Bonifratrów w Krakowie Proboszcz naszej parafii ksiądz prałat Antoni Poręba. Wspomnijmy zatem Jego osobę. Antoni Tadeusz Poręba urodził się 14 stycznia 1936 r. w Białej Niżnej. Szkołę Podstawową ukończył w Ptaszkowej. Potem I Liceum im. Jana Długosza w Nowym Sączu. Od 1953 do 1958 roku studiował w Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 18 stycznia 1959 r. z rąk Ks. Biskupa Karola Pękali. Jego pierwszą placówką duszpasterską był Biecz, w którym przebywał w latach 1958 – 1962. Następne 5 lat pracował w Gorlicach. W 1967 roku został przeniesiony na stanowisko Zastępcy Rektora do Spraw Administracyjno-Ekonomicznych Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Pracował tam w trudnych czasach PRL-u aż 15 lat. Nikt wcześniej tak długo na tym stanowisku nie pracował, co dobitnie świadczy o wielkim zaufaniu ks. Biskupa Tarnowskiego do ks. Antoniego Poręby. 14 sierpnia 1982 roku został proboszczem Żegociny. Po roku pracy w Żegocinie został Wicedziekanem Dekanatu Lipnickiego, a w 1998 roku, po tym, jak z funkcji dziekana lipnickiego zrezygnował ksiądz Wiśniowski, został – z wyboru księży i za zgodą księdza biskupa Skworca, dziekanem tego Dekanatu. W pamięci parafian Żegociny zapisał się jako pracowity, oddany służbie Bogu i ludziom kapłan i wielki społecznik. W ciągu dwudziestu lat pracy duszpasterskiej w Żegocinie dokonał bardzo wiele, zarówno dla parafii, jak i wsi oraz całej gminy. Pod Jego troskliwą opieką wychowało się w parafii kilkunastu księży, braci i sióstr zakonnych. Miał także bardzo duży udział w zbudowaniu najpierw kaplicy, a potem kościoła parafialnego w Łąkcie Górnej i utworzeniu tam parafii. Jego staraniem został uratowany od zniszczenia, przeniesiony do Rozdziela i odrestaurowany drewniany, zabytkowy kościółek z XVI wieku. Zadbał też o „swój” kościół w Żegocinie. Przeprowadził w nim remont, odnowił wnętrze, wyremontował organy i zabytkowy obraz Matki Boskiej. Zbudował także nową plebanię i duży dom parafialny, zatroszczył się o cmentarz, który został otoczony murem i metalowym ogrodzeniem, a także o otoczenie kościoła – położono wokół niego kostkę brukową, odremontowano schody.
       Od początku swojego pobytu w Żegocinie bardzo aktywnie działał na rzecz poprawy warunków życia mieszkańców gminy. Był jednym z inicjatorów i założycieli takich instytucji jak: Spółdzielnia Mleczarska w Żegocinie i Stowarzyszenie Rozwoju Gminy i Wspierania Przedsiębiorczości w Żegocinie.  Przewodził także komisji zajmującej się realizacją Funduszu Pożyczek Wzajemnych. Był członkiem Kapituły Fundacji Hajfer Projekt International w Warszawie, dzięki której ponad stu rolników z gminy i okolic otrzymało w darze krowy rasy polskiej czerwonej. Aktywnie działał także w Krakowskim Banku Spółdzielczym, będąc Zastępcą Przewodniczącego Rady Nadzorczej.
       Był świetnym wychowawcą młodzieży i znacząco wspierał rozwój żegocińskiej oświaty. Uczestniczył czynie w tworzeniu w niewielkiej Żegocinie Liceum Ogólnokształcącego, a potem Liceum dla Pracujących. Przy Jego czynnym wsparciu udostępniono dla turystów źródełko wody mineralnej, a w pobliżu kościoła postawiono dwie figury: Św. Franciszka z Asyżu i Św. Floriana. Potrafił znakomicie współpracować z działającymi na terenie gminy organizacjami: strażami pożarnymi, Stowarzyszeniem Przyjaciół Ziemi Żegocińskiej, Caritasem, Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży. Zawsze znajdował czas, by przyjść na zebrania związane z organizacją życia społecznego i gospodarczego gminy. Pomagał i doradzał, a ludzie Go słuchali i potem realizowali śmiałe plany.  Pomagał też ubogim i chorym.   W 2002 roku został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. To podczas Jego pobytu w Żegocinie Parafia obchodziła 700-lecie swojego istnienia, a także 100-lecie budowy nowego kościoła. Pomagał w odbudowie Żegociny, dotkniętej srodze przez pamiętną powódź 1997 roku. Wspólnie z parafianami modlił się w żegocińskiej świątyni podczas Peregrynacji Obrazu Jasnogórskiej Pani w marcu 2001 roku. Odszedł na wieczny odpoczynek po krótkim, ale bardzo bogatym, pełnym różnych zdarzeń życiu.  Miał dalsze plany, dotyczące między innymi kolejnego remontu kościoła. Ale nie zdążył ich już zrealizować, bo odszedł niespodziewanie, nagle, jakby w pośpiechu. Odszedł ze świata żywych, ale pamięć o Nim i Jego oddaniu dla Żegocińskiej Ziemi i parafian pozostała i trwa już 20 lat.  „Tobie Panie zaufałem, nie zawstydzę się na wieki” – te słowa z brewiarza wybrał sobie jako kapłańskie motto i w całości je zrealizował. Został pochowany 26 stycznia 2003 roku w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Ptaszkowej.

 W niedzielę 8 stycznia bieżącego roku Kapela Orły i Przyjaciele z Rozdziela uświetniła  trzy Msze święte w naszym kościele parafialnym.  Młodzi muzycy pięknie zagrali i zaśpiewali kolędy i pastorałki naszego regionu. Muzykowali również w przerwach między nabożeństwami, czym zachwyceni byli parafianie i goście. Serdecznie dziękujemy Kapeli za obecność i piękną grę. Bóg zapłać!

Orszak trzech Króli to uliczne jasełka organizowane na ulicach wielu miejscowości w Polsce i na świecie. Wywodzi się od z polskiej tradycji jasełkowej o kolędniczej, ale podobny jest w swoim charakterze do parad organizowanych w niektórych miastach  Europy i świata. Zgodnie z kilkuletnią tradycją w Święto Objawienia  w naszej parafii zorganizowano Orszak Trzech Króli. O godzinie 10:00, Mieszkańcy wraz z Królami wyruszyli z 3 stron parafii,  aby spotkać się przy naszym kościele parafialnym. Tu, wraz z osobami niosącymi gwiazdy oraz orszakowe flagi weszli do kościoła, aby oddać pokłon Nowonarodzonemu. Licznie zgromadzeni w kościele wierni i uczestnicy orszaku zaśpiewali kolędy grane kolejno przez kapelę orszakową z Bytomska i Rozdziela. O godzinie 11 rozpoczęła się Msza Święta sprawowana przez ks. Piotra Klóskę, w której uczestniczyło wielu kolędników misyjnych- było bowiem zakończenie kolędy misyjnej. Oprawę przygotował Zespół Muzyczny. Na zakończenie, kolędnicy misyjni przedstawili krótką scenę, kończąc tegoroczną kolędę. Serdecznie dziękujemy wszystkim Parafianom, którzy wzięli udział w Orszaku Trzech Króli. Gorąco dziękujemy wszystkim, którzy zaangażowali się w przygotowanie tegorocznego Orszaku Trzech Króli.  Bóg zapłać!

Żywa szopka ponownie zawitała  u Państwa Barczyków na Konicach. Szopka znajduje się przy domu  i jest wykonana na wzór przydomowej zagrody. Zwierzęta jakie można w niej zobaczyć to: osiołek, owce, kozy, kucyki. W szopce znajduje się skarbonka, do której można wrzucić ofiarę przeznaczoną na leczenie dwojga dzieci z naszej parafii. Tradycja franciszkańskiej żywej szopki wywodzi się z włoskiej miejscowości Greccio. Tam w 1223 roku święty Franciszek wraz ze swoimi braćmi chcieli zobrazować czar nocy narodzenia Pana Jezusa. Zrobili żłóbek, dostarczyli siano i przyprowadzili zwierzęta: woła i osła. Franciszkanie, chcąc iść za przykładem świętego Franciszka – założyciela zakonu, w wielu miejscowościach nadal aranżują podobne żywe szopki. Celem całej inicjatywy jest nie tylko ukazanie zwierząt w szopce, ale przedstawienie cudu narodzin Pana Jezusa, który z miłości do ludzi i zwierząt rodzi się w ubogiej stajence. Dziękujemy Państwu Katarzynie i Tomaszowi Barczykom za przygotowanie tej pięknej szopki, która będzie jeszcze czynna do  6 stycznia 2023r. Zapraszamy do odwiedzenia jej.