Jak co roku, z okazji odpustu ku czci Matki Bożej Bolesnej, miała miejsce piesza pielgrzymka do Limanowej. 21 września w sobotę, ok. 100 osób wyruszyło aby o godzinie 11.00 uczestniczyć w Mszy Świętej. Dziękujemy wszystkim, którzy podjęli trud pielgrzymowania, a także osobom pomagającym w organizacji tego wydarzenia. Serdecznie dziękujemy druhom strażakom.
W odpowiedzi na apel Biskupa Ordynariusza Andrzeja Jeża 7 września 2024r. w przeddzień odpustu z okazji Matki Bożej Siewnej, zorganizowana została pod przewodnictwem ks. Roberta Osaka Parafialna Pielgrzymka do Tuchowa i Jamnej, podczas której uczestnicy modlili się za młodzież, o nowe powołania kapłańskie i zakonne oraz w własnych intencjach. W 2024 r. roku przeżywana jest 120 rocznica koronacji cudownego obrazu Matki Bożej Tuchowskiej. Ówczesny pasterz naszej diecezji, abp Leon Wałęga, w czasie koronacji obrazu 2 października 1904 r. u stóp ołtarza złożył insygnia władzy biskupiej (mitrę i pastorał), mówiąc: W dniu tym pamiętnym oddałem siebie i Was wszystkich w opiekę Matki Boskiej Tuchowskiej, obrałem Ją za Królową całej diecezji, a wszyscy obecni złożyli Jej ślubowanie na wierność po wsze czasy, po czym abp Leon w gorącej modlitwie błagał Maryję w Tuchowskim Wizerunku o liczne, święte powołania kapłańskie i zakonne. Wtedy Matka Tuchowska otrzymała tytuł Wychowawczyni powołań kapłańskich i zakonnych. Głośne echo tego zawierzenia sprawiło, że do tuchowskiego sanktuarium pielgrzymują klerycy różnych seminariów diecezjalnych i zakonnych oraz siostry z wielu zgromadzeń zakonnych, by prosić o nowe powołania. Kolejnym etapem wyjazdu był spacer w koronach drzew oraz kawa i lody w Parku Zdrojowym w Ciężkowicach. Ostatni etap pielgrzymki to Jamna i modlitwa przed wizerunkiem Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, zwiedzanie tego miejsca i wspólna kiełbasa z grilla. Pogoda dopisała. Pielgrzymka była bardzo udana.
Wieczorna Msza Święta dziękczynna za urodzaje była kulminacyjnym momentem soboty 24 sierpnia podczas odpustu w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Pasierbcu. Na tej mszy świętej byli licznie zgromadzeni parafianie Żegociny, którzy pielgrzymowali pieszo najpierw z księdzem Piotrem, a potem wraz z księdzem Proboszczem Bogusławem Pasierbem i ks. Robertem ( około 240 osób) oraz samochodami prywatnymi. Pogoda dopisała. Nasi pielgrzymi szli do Pasierbieckiej Pani, aby dziękować i prosić. Biskup tarnowski Andrzej Jeż mówił podczas mszy o lękach, które przez dwa wieki zostawiają wierni w tym miejscu. Jak wspomniał ordynariusz diecezji tarnowskiej, za czasów Jana Matrasa był to strach przed wojną, chorobami, czy głodem, czy właśnie słabymi zbiorami. Teraz przed obraz Matki Bożej pątnicy przychodzą z innego rodzaju problemami. Współczesny człowiek pragnie Boga, ale ze względu na te problemy trudniej mu się do Niego zbliżyć. Pielgrzymi, którzy pojawili się w Pasierbcu, pomimo życiowych przeszkód wiernie chcą kroczyć ścieżkami Pana Boga za pośrednictwem Pani z Pasierbca. Po Eucharystii wierni przeszli wraz z biskupem Andrzejem Jeżem do Kaplicy Matrasowej, która skończyła 200 lat, gdzie została umieszczona i poświęcona kopia obrazu Matki Bożej Pocieszenia, a który obecnie jest ulokowany w głównym ołtarzu sanktuarium.
20 lipca bieżącego roku 60 – cio osobowa grupa parafian z ks. proboszczem Bogusławem Pasierbem pielgrzymowała do Markowej koło Łańcuta, gdzie uczestniczyła we mszy świętej w kościele pw. Świętej Doroty, odwiedziła miejscowy cmentarz, zwiedzała Muzeum Ulmów i Skansen wsi podkarpackiej. W drodze powrotnej pielgrzymi zatrzymali się w Ropczycach ( rodzinnym mieście ks. proboszcza) by dowiedzieć się trochę o parafii Przemienienia Pańskiego i rodzinnych stronach ks. Bogusława. Miłą niespodzianką było spotkanie z mamą i bratem ks. proboszcza. Pielgrzymka była czasem modlitwy, śpiewu i integracji. Dziękujemy za wspólną modlitwę przy relikwiach bł. Rodziny Ulmów w intencji rodzin naszej parafii. Zapraszamy do galerii zdjęć.
Dzisiaj 7 lipca w naszej parafii Ks. Piotr Cebula, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin. Na wszystkich Mszach Św. przybliżył parafianom beatyfikowaną we wrześniu ubiegłego roku- rodzinę Ulmów.
4 marca 1944 r. w Markowej na Podkarpaciu, Józef i Wiktoria Ulmowie, ich dzieci oraz ukrywani przez nich Żydzi zostali zamordowani przez Niemców w wyniku donosu. Dzień ten został ustanowiony przez Prezydenta RP Narodowym Dniem Pamięci Polaków Ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.
Podczas II wojny światowej Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z sześciorgiem dzieci mieszkali w podkarpackiej wsi Markowa koło Łańcuta (woj. podkarpackie). Prowadzili gospodarstwo – Józef specjalizował się w uprawie warzyw i owoców, pszczelarstwie i hodowli jedwabników, jego pasją była fotografia, był też zaangażowany społecznie. Wiktoria prowadziła dom i zajmowała się dziećmi. Mieszkali z dala od gospodarstw innych mieszkańców wsi. W Markowej żyło około 20 rodzin żydowskich, w powiecie łącznie około 1000 Żydów. W pierwszej połowie 1942 r. większość z nich została wywieziona i zamordowana w ośrodku zagłady w Bełżcu, bądź rozstrzelana na miejscu. Od lipca trwały „polowania” na ukrywających się, którzy trwającą w regionie akcję eksterminacyjną usiłowali przeczekać w lasach i polach. Schrony budowali przeważnie w chaszczach i jarach. Józef Ulma pomagał jednej z rodzin przy konstruowaniu takiej kryjówki. Żydzi szukali też schronienia u mieszkańców okolicznych wsi. W Markowej, dzięki pomocy kilku polskich rodzin, wojnę przeżyło kilkunastu Żydów.
Jesienią 1942 r. do domu Józefa i Wiktorii Ulmów przyszła żydowska rodzina Goldmanów z Łańcuta: Saul Goldman, który przed wojną był znanym w okolicy handlarzem bydła, i jego czterej synowie o nieznanych imionach (w Łańcucie nazywano ich Szallami). Ulmowie udzielili im schronienia na poddaszu. Wkrótce do ukrywających się dołączyły także dwie córki oraz wnuczka Chaima Goldmana z Markowej – Lea (Layca) Didner z córką o nieznanym imieniu i Genia (Gołda) Grünfeld. Wcześniej Goldmanowie ukrywali się i za opłatą pomagał im w tym Włodzimierz Leś, granatowy policjant, który mieszkał pod Łańcutem. Goldmanowie zostawili mu swój majątek, lecz Leś przestał udzielać im wsparcia i nie chciał oddać mienia. Wtedy udali się do Ulmów. Na poddaszu w domu Ulmów osiem osób żyło przez ponad rok. Mężczyźni pomagali przy garbowaniu skór, piłowali deski, rąbali drwa na opał. Ich praca została nawet przez Ulmę sfotografowana, podobnie jak wiele innych scen z życia codziennego rodziny. Wydawało się, że piekło okupacji jest gdzieś daleko. Ale to pozór – wokół była śmierć. Wszyscy widzieli ją wielokrotnie. Okna domu wychodziły na tak zwany okop, gdzie rozstrzeliwano Żydów.
Tuż przed świtem 24 marca 1944 r. do Markowej przyjechali z Łańcuta niemieccy żandarmi wraz z granatową policją. Oprawcy byli dobrze poinformowani. Wiedzieli, w jakim celu jadą do Markowej i kogo tam szukają. Na poddaszu znaleźli ukrywających się Żydów. Rozległy się strzały. W ciągu kilkunastu minut z rąk żandarmów zginęli wszyscy członkowie rodziny: Józef Ulma, jego żona Wiktoria będąca w zaawansowanej ciąży, ich sześcioro dzieci oraz wszyscy ukrywający się Żydzi. Na Ulmów, prawdopodobnie w obawie przed utratą pozyskanego majątku, doniósł najpewniej Włodzimierz Leś. „Patrzcie, jak polskie świnie giną – które przechowują Żydów”, miał powiedzieć podczas egzekucji jeden ze sprawców, Joseph Kokott. Ciała ofiar na rozkaz Niemców zakopali mieszkańcy wsi. Jeden z braci Józefa, Władysław Ulma, zapisał w relacji: W tydzień po tym wypadku ciała pomordowanej brata rodziny powkładaliśmy do trumien i wywieźliśmy na cmentarz. Ciała Żydów zabrała ekipa żydowska po wyzwoleniu. 13 września 1995 r. Instytut Yad Vashem w Jerozolimie uhonorował pośmiertnie Józefa i Wiktorię Ulmów tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. W 2016 r. w Markowej otwarto muzeum ich imienia, które poświęcone jest wszystkim Polakom ratującym Żydów w czasie Zagłady. Od 2018 r. w rocznicę tragicznych wydarzeń w Markowej – 24 marca – decyzją Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów pod okupacją niemiecką.
Tegoroczne spotkanie przebiegało pod hasłem: „Nauczycielu, co mam czynić?”. Nauczyciele, Wychowawcy i pracownicy szkół naszej parafii uczestniczyli w pielgrzymce już 35 raz. 2 lipca dzień pielgrzymki rozpoczęli modlitwą przed obrazem Jasnogórskiej Pani, a potem na Szczycie, gdzie Eucharystię celebrował bp Piotr Greger z diecezji bielsko-żywieckiej. W homilii przypomniał on, że zadaniem szkoły jest kształcić przekazując wiedzę i wychowywać w oparciu o trwały system wartości. – Szkoła nie może być przestrzenią indoktrynacji – zaznaczył stanowczo. Przypomniał też, że wobec ogromnej polaryzacji społecznej, jawi się konieczność twórczego dialogu wszystkich, którzy „na swoich barkach niosą odpowiedzialność za dziś i jutro polskiej szkoły”. Na zakończenie pielgrzymki nauczyciele zgromadzili się na Nabożeństwie Drogi Krzyżowej, by „potopem zalać” jasnogórskie Wały. Po Drodze Krzyżowej w drodze do domu pod przewodnictwem ks. proboszcza Bogusława Pasierba modlili się Różańcem zawierzając Maryi oświatę i osobiste sprawy. Dziękujemy ks. Proboszczowi za wspólną modlitwę, a wszystkim pielgrzymom za udział.
W czwartek 13 czerwca młodzież z klas 6-8 ze Szkoły Podstawowej w Bytomsku uczestniczyła w szkolnej pielgrzymce do Krakowa Łagiewnik. Uczniowie goszcząc w Domu Świętej Siostry Faustyny mogli lepiej poznać Jej Osobę zwiedzając celę z zachowany i osobistymi rzeczami Apostołki Bożego Miłosierdzia oraz pomodlić się i uczcić relikwie. Następnie ksiądz Robert Osak odprawił Mszę Świętą w intencji młodzieży w Bazylice Bożego Miłosierdzia w której młodzież poboznie uczestniczyła. Po Mszy świętej i zwiedzenia Sanktuarium uczniowie skorzystali z wieży widokowej, aby podziwiać deszczową panoramę Krakowa. Kolejnym punktem wyjazdu było zwiedzanie Centrum Jana Pawła II. Podziwiając niesamowite mozaiki w kolejnych kaplicach kościoła szkolni pielgrzymi zobaczyli m. I. Zakrwawioną sutannę Św. Jana Pawła II, którą miał na sobie w dniu zamachu. Uczcili też relikwie Świętego Papieża Polaka. Po duchowej uczcie w Krakowie przyszła pora dla czegoś dla ciała. Uczestnicy po przejeździe do Zatoru, świetnie bawili się w parku rozrywki „Energylandia”.
21 października 2023r. 60-cio osobowa grupa parafian udała się na pielgrzymkę do Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, Kościoła w Wadowicach i Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach organizowaną przez ks. Proboszcza Bogusława Pasierba. O godz. 9:00 pielgrzymi uczestniczyli we Mszy świętej za Jana Pawła II w Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej, potem modlili się przed cudownym obrazem Matki Bożej Kalwaryjskiej. Następnie był czas na zwiedzanie wystaw, modlitwę w kaplicach, spacer wokół sanktuarium, wspólne zdjęcie. W Wadowicach najpierw pielgrzymi udali się do kościoła, gdzie przy chrzcielnicy, przy której ochrzczony był Karol Wojtyła odmówiono modlitwę, potem był czas na indywidualną modlitwę w kaplicy relikwii Świętego Jana Pawła II lub przed Najświętszym Sakramentem, a następnie zwiedzanie Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II, gdzie znajduje się wiele pamiątek po naszym Wielkim Polaku Papieżu. Na zakończenie pielgrzymki nadszedł czas na kawę i kremówkę. Po czym ze śpiewem na ustach pielgrzymi wracali do parafii. Zapraszamy do galerii zdjęć.
