SAKRAMENT EUCHARYSTII

Eucharystia stanowi dopełnienie wtajemniczenia chrześcijańskiego. Ci, którzy na chrzcie wyniesieni zostali do godności królewskiego kapłaństwa, a podczas bierzmowania zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, dzięki Eucharystii głębiej uczestniczą razem ze wspólnotą w Jego ofierze. Eucharystia jest centrum i szczytem życia Kościoła, właśnie przez to, że w niej Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki w swoją ofiarę uwielbienia i dziękczynienia złożoną na krzyżu.

Celebracja Eucharystii

  • Zgromadzenie się wszystkich uczestników – na czele zgromadzenia stoi Chrystus, główny celebrans Eucharystii. Reprezentuje Go biskup lub prezbiter, który działając w osobie Chrystusa-Głowy, przewodniczy zgromadzeniu, zabiera głos po czytaniach, przyjmuje dary ofiarne i odmawia modlitwę eucharystyczną. Wszyscy wierni biorą czynny udział w zgromadzeniu, każdy na swój sposób.
  • Liturgia słowa – obejmuje czytania ze Starego i Nowego Testamentu, szczególne miejsce ma Ewangelia. Homilia po czytaniach zachęca do przyjęcia usłyszanego Słowa i stosowania Go w swoim życiu. Po homilii ma miejsce modlitwa wstawiennicza za wszystkich ludzi.
  • Przygotowanie darów – przynoszenie do ołtarza chleba i wina, które kapłan ofiaruje w imię Chrystusa w Ofierze eucharystycznej i które staną się Ciałem i Krwią Pana. Jest to ten sam gest, który uczynił Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy, gdy brał chleb i kielich z winem.
  • Modlitwa eucharystyczna – modlitwa dziękczynienia i konsekracji, jest ona szczytem i centrum celebracji:74
    • Prefacja – w niej Kościół składa dziękczynienie Ojcu przez Chrystusa w Duchu Świętym, za wszystkie jego dzieła: stworzenie, odkupienie i uświęcenie.
    • Epikleza– Kościół prosi Ojca o zesłanie Ducha Świętego na chleb i wino, aby Jego mocą stały się Ciałem i Krwią Chrystusa.
    • Opis ustanowienia Eucharystii – moc słów i działania Chrystusa a także moc Ducha Świętego sprawiają, że uobecnia się sakramentalnie Ciało i Krew Chrystusa pod postaciami chleba i wina.
    • Anamneza – Kościół wspomina w niej mękę, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Jezusa.
    • Modlitwa wstawiennicza – Kościół daje wyraz tego, że Eucharystia jest celebrowana w jedności z całym Kościołem w niebie i na ziemi, a także w jedności z pasterzami Kościoła.
    • Komunia święta – wierni otrzymują „chleb niebieski” i „kielich zbawienia”, czyli Ciało i Krew Chrystusa. Może ją przyjąć tylko osoba wierząca w prawdziwość katolickiej nauki, obmyta z grzechów i żyjąca według przykazań Chrystusa.

Dzieci, które przystępują do I Komunii św. mają obowiązek nauczyć się podstawowych modlitw chrześcijańskich: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Aniele Boży, Wierzę w Boga Ojca, Pod Twoją obronę, Tajemnic Różańca św., Stacji Drogi Krzyżowej, odpowiedzi i modlitwy wiernych ze Mszy św. Ponadto muszą nauczyć się z jak najlepszym zrozumieniem następujących, podstawowych prawd religijnych: 10 przykazań Bożych, 6 prawd wiary, 5 przykazań kościelnych, 5 warunków dobrej spowiedzi, przykazania miłości Boga i bliźniego, 7 sakramentów św., 7 grzechów głównych.

Wymagane dokumenty:

  • metryka chrztu dziecka;
  • zaświadczenie o ukończeniu przygotowania do przyjęcia 1-szej spowiedzi i Komunii św.

    Konieczność uczestniczenia w Eucharystii i przyjmowania Komunii świętej:

  • Sam Chrystus nauczał: Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów (Mt 26,26-28); Zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym…(J 6,53-54n).

    Również Kościół przejmując pouczenia Chrystusa wzywa wiernych, podając Przykazania kościelne, do uczestniczenia we Mszy świętej i przyjmowania Komunii świętej: Pierwsze przykazanie („W niedziele i święta we Mszy świętej uczestniczyć”)domaga się od wiernych udziału w celebracji Niedzielnej i świątecznej Eucharystii, na której gromadzi się wspólnota chrześcijańska, w dniu upamiętniającym Zmartwychwstanie Pańskie. Trzecie przykazanie („Przynajmniej raz w roku w czasie wielkanocnym Komunię świętą przyjąć”) określa minimum w przyjmowaniu Ciała i Krwi Pańskiej w związku ze świętami wielkanocnymi, źródłem i ośrodkiem liturgii chrześcijańskiej.

Dla godnego przyjęcia Komunii świętej konieczne jest odpowiednie przygotowanie zarówno duszy, jak i ciała:

  • stan łaski uświęcającej – jeśli sumienie komuś wyrzuca grzech ciężki, nie może przystąpić do Komunii świętej, ale musi wcześniej uzyskać przebaczenie grzechów i pojednanie z Bogiem i Kościołem w sakramencie pokuty i pojednania. Nie wystarczy wzbudzić sobie żalu za grzechy (chyba w bezpośrednim niebezpieczeństwie śmierci) – trzeba przystąpić do spowiedzi!
  • odpowiednia intencja – każdy człowiek przyjmujący Komunię świętą obdarowywany jest przez Boga tzw. Owocami Eucharystii. Jeden z nich może ofiarować w intencji samego siebie, innej osoby (zarówno żywej, jak i zmarłej), lub w innych dobrych intencjach.
  • do przyjęcia Komunii świętej należy się przygotować duchowo: wzbudzić sobie akt wiary, nadziei i miłości, akt żalu za grzechy, można odmówić inne modlitwy. Komunię świętą należy przyjmować z jak największą pobożnością.
  • przed przyjęciem Komunii świętej należy zachować jednogodzinny post (postu nie łamie woda i lekarstwa).
  • odpowiednim przygotowaniem do uczestniczenia we Mszy świętej i przyjęcia Komunii świętej jest również odświętny strój. Należy pamiętać, że przyjmuje się do swego serca Pana nieba i ziemi, naszego Zbawiciela.
  • po przyjęciu Komunii świętej należy odprawić odpowiednie dziękczynienie, a więc uwielbić Boga za Jego dar miłości.
  • w ciągu jednego dnia można dwa razy przyjąć Komunię świętą, pod warunkiem, że za drugim przyjmujemy Komunię świętą uczestnicząc w całej Mszy świętej.

Skutki Eucharystii jako Komunii świętej:

  • uwalnia od grzechów powszednich
  • chroni przed popełnianiem grzechów ciężkich
  • pomaga w opanowaniu instynktów zmysłowych
  • jest zadatkiem wiecznego szczęścia
  • jest źródłem radości duchowej
  • jest rękojmią zmartwychwstania
  • jednoczy wiernych w Kościele
  • ściślej jednoczy z Chrystusem